خودتنظیمی فعالیت باند گامای مغز از طریق نوروفیدبک و اثرات آن بر اتصال ویژگی دیداری در بانوان دانشجو سالم

  سابقه و هدف: نتایج حاصل از پژوهش‌های صورت‌گرفته در سال‌های اخیر، کارآیی روش نوروفیدبک در ایجاد مهارت خودتنظیمی فعالیت نورون‌های مغز در برخی باندهای فرکانسی میانی (تتا، آلفا، بتا)، و اثرات رفتاری و عمل‌کردی ناشی از آن را در افراد نشان داده است. در این مطالعه، اثر نوروفیدبک بر ایجاد توانایی کنترل ارادی توان باند گاما و اثرات متعاقب آن بر سنجه‌های رفتاری اتصال ویژگی دیداری در افراد بررسی شد. مواد و روش‌ها: برای این منظور از دو گروه آزمایش و کنترل، هر کدام متشکل از 8 نفر خانم دانشجو سالم (انتخاب‌شده به صورت تصادفی) استفاده شد. 8 جلسه آموزش نوروفیدبک بهسازی گاما با هدف تقویت توان باند گاما (44-36 هرتز) و مهار هم‌زمان توان باند بتا (20-12 هرتز) در کانال Oz، برای گروه آزمایش اجرا شد. تغییرات توان باند گاما سیگنال الکترومغزنگاره و عمل‌کرد اتصال ویژگی دیداری دو گروه در جلسات نوروفیدبک و پیش و پس از آن، با استفاده از آزمون‌های آماری مورد مقایسه و ارزیابی اطلاعاتی قرار گرفت. یافته‌ها: بر طبق نتایج، آموزش نوروفیدبک منجر به افزایش توان باند گاما در طی جلسات و حین فعالیت پایه‌ی شناخت در مغز شد. هم‌چنین افزایش توان باند گاما، از طریق کاهش زمان واکنش در افراد، موجب بهبود عمل‌کرد اتصال ویژگی دیداری شد.  نتیجه‌گیری: این یافته‌ها کارآیی روش نوروفیدبک را در ایجاد مهارت تنظیم فعالیت نورون‌های مغزی و بهبود فرآیندهای ادراک و شناخت در افراد نشان می‌دهد